เจมส์ ริดเดิล ฮอฟฟ่า (เกิด 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1913; สูญหาย 30 กรกฎาคม ค.ศ. 1975, ประกาศว่าเสียชีวิต 30 กรกฎาคม ค.ศ. 1982) เป็นผู้นำ สหภาพแรงงาน ชาวอเมริกันที่ดำรงตำแหน่งเป็นประธานสหภาพ ภราดรภาพผู้ขับรถบรรทุก (IBT) ตั้งแต่ปี 1957 ถึง 1971 ตั้งแต่อายุยังน้อย ฮอฟฟาเป็นนักกิจกรรมและกลายเป็นบุคคลสำคัญระดับท้องถิ่นร่วมกับ IBT ตั้งแต่อายุราว 20 ปี โดยปี ค.ศ. 1952 เขาเป็นรองประธานระดับชาติของ IBT และขึ้นเป็นประธานระหว่าง ค.ศ. 1957 และ 1971 เขาบรรลุข้อตกลงอัตรารายได้ของกลุ่มผู้ขับรถบรรทุกได้เป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1964 ด้วย ข้อตกลงการขนส่งสินค้าหลักแห่งชาติ เขามีบทบาทสำคัญที่ทำให้สหภาพมีจำนวนสมาชิกมากที่สุดในสหรัฐอเมริกากว่า 2.3 ล้านคน ในช่วงที่เขาดำรงตำแหน่งผู้นำ ฮอฟฟาเข้ามีส่วนเกี่ยวข้องกับ อาชญากรรม ในช่วงปีแรกของการทำงานร่วมกับกลุ่มผู้ขับรถบรรทุกจนกระทั่งเขาหายตัวไปในปี ค.ศ. 1975 เขาถูกตัดสินว่ากระทำผิด โดยคณะลูกขุน ในข้อหาพยายามติดสินบน และ ฉ้อโกง ในปี ค.ศ. 1964 เขาถูกตัดสินให้จำคุกในปี ค.ศ. 1967 เป็นเวลา 13 ปี ในกลางปี ค.ศ. 1971 เขาลาออกจากตำแหน่งประธานสหภาพซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลงขออภัยโทษ กับ ประธานาธิบดี ริชาร์ด นิกสัน และได้รับการปล่อยตัวในปีให้หลัง แม้จะถูกกีดกันการทำกิจกรรมร่วมกับสหภาพจนปี ค.ศ. 1980 ฮอฟฟาหวังว่าจะได้รับการสนับสนุนและกลับสู่การเป็นผู้นำของ IBT แต่ก็ไม่สำเร็จ ฮอฟฟาหายสาบสูญเมื่อปลายเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1975 และไม่มีการพบเห็นอีกเลย เขาถูกประกาศว่า เสียชีวิตอย่างเป็นทางการ ในปี ค.ศ. 1982